محمد و منافقان (قرآن)روش‌های برخوردی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله با منافقان با توجه به آیات قرآن عبارتند از: فهرست مندرجات۲ - برحذر بودن از منافقان ۳ - منشأ روش برخورد پیامبر با منافقان ۴ - هوشیاری در برابر منافقان ۵ - اذن به عدم شرکت در جهاد ۵.۱ - علت اذن پیامبر ۶ - ناشناخته بودن چهره منافقان ۶.۱ - علت ناشناخته بودن چهره منافقان ۷ - ریشه‌کن کردن منافقان ۸ - آگاهی از وجود منافقان ۹ - تعجب از امکانات منافقان ۱۰ - مجذوب منافقان شدن ۱۰.۱ - شیوایی سخن منافقان ۱۰.۲ - ظاهر فریبنده منافقان ۱۱ - پیروی نکردن از خواسته منافقان ۱۲ - هشدار به پیامبر برای ریاکاری منافقان ۱۳ - افشای چهره منافقان ۱۴ - بی‌تأثیری استغفار برای منافقان ۱۵ - حذر از استغفار برای منافقان ۱۶ - تهدید منافقان ۱۶.۱ - تهدید به عذاب ۱۶.۲ - تهدید به افشای اسرار ۱۷ - اختیار پیامبر در بخشش منافقان ۱۸ - نارضایتی منافقان از پیامبر ۱۹ - موعظه منافقان ۲۰ - نبرد سخت با منافقان ۲۱ - توانایی پیامبر بر شناخت منافقان ۲۱.۱ - شناخت از آهنگ سخن منافقان ۲۱.۲ - در صورت تعلق مشیت خداوند ۲۲ - نهی از حضور بر سر قبر منافقان ۲۳ - نماز میت بر منافقان ۲۳.۱ - بعد از جنگ تبوک ۲۳.۲ - قبل از جنگ تبوک ۲۴ - عدم مسئولیت پیامبر در برابر منافقان کافر ۲۵ - روش پیامبر در برابر آزار منافقان ۲۵.۱ - توکل به خدا ۲۵.۲ - بی‌اعتنایی ۲۶ - پانویس ۲۷ - منبع ۱ - احتجاج با منافقاناحتجاج پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله با منافقان: ۱. الَّذِينَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ وَ قَعَدُوا لَوْ أَطاعُونا ما قُتِلُوا قُلْ فَادْرَؤُا عَنْ أَنْفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ. ۲. أُولئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ ما فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ عِظْهُمْ وَ قُلْ لَهُمْ فِي أَنْفُسِهِمْ قَوْلًا بَلِيغاً. ۳. إِنْ تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْكَ مُصِيبَةٌ يَقُولُوا قَدْ أَخَذْنا أَمْرَنا مِنْ قَبْلُ وَ يَتَوَلَّوْا وَ هُمْ فَرِحُونَ قُلْ لَنْ يُصِيبَنا إِلَّا ما كَتَبَ اللَّهُ لَنا هُوَ مَوْلانا وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ قُلْ أَنْفِقُوا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً لَنْ يُتَقَبَّلَ مِنْكُمْ إِنَّكُمْ كُنْتُمْ قَوْماً فاسِقِينَ. ۴. وَ مِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَ يَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ يُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ رَحْمَةٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ يَحْذَرُ الْمُنافِقُونَ أَنْ تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِما فِي قُلُوبِهِمْ قُلِ اسْتَهْزِؤُا إِنَّ اللَّهَ مُخْرِجٌ ما تَحْذَرُونَ وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّما كُنَّا نَخُوضُ وَ نَلْعَبُ قُلْ أَ بِاللَّهِ وَ آياتِهِ وَ رَسُولِهِ كُنْتُمْ تَسْتَهْزِؤُنَ. ۵. قُلْ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْفِرارُ إِنْ فَرَرْتُمْ مِنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَ إِذاً لا تُمَتَّعُونَ إِلَّا قَلِيلًا قُلْ مَنْ ذَا الَّذِي يَعْصِمُكُمْ مِنَ اللَّهِ إِنْ أَرادَ بِكُمْ سُوءاً أَوْ أَرادَ بِكُمْ رَحْمَةً وَ لا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً. ۶. سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرابِ شَغَلَتْنا أَمْوالُنا وَ أَهْلُونا فَاسْتَغْفِرْ لَنا يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِمْ ما لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ لَكُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً إِنْ أَرادَ بِكُمْ ضَرًّا أَوْ أَرادَ بِكُمْ نَفْعاً بَلْ كانَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيراً بَلْ ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَنْقَلِبَ الرَّسُولُ وَ الْمُؤْمِنُونَ إِلى أَهْلِيهِمْ أَبَداً وَ زُيِّنَ ذلِكَ فِي قُلُوبِكُمْ وَ ظَنَنْتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَ كُنْتُمْ قَوْماً بُوراً قُلْ لِلْمُخَلَّفِينَ مِنَ الْأَعْرابِ سَتُدْعَوْنَ إِلى قَوْمٍ أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ تُقاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ فَإِنْ تُطِيعُوا يُؤْتِكُمُ اللَّهُ أَجْراً حَسَناً وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا كَما تَوَلَّيْتُمْ مِنْ قَبْلُ يُعَذِّبْكُمْ عَذاباً أَلِيماً. ۲ - برحذر بودن از منافقانپیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله موظّف به برحذر بودن از منافقان: إِذا جاءَكَ الْمُنافِقُونَ .... هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ .... ۳ - منشأ روش برخورد پیامبر با منافقانروش برخورد پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله با منافقان، برخاسته از تعلیم الهی: ۱. أُولئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ ما فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ عِظْهُمْ وَ قُلْ لَهُمْ فِي أَنْفُسِهِمْ قَوْلًا بَلِيغاً. ۲. قُلْ لَنْ يُصِيبَنا إِلَّا ما كَتَبَ اللَّهُ لَنا هُوَ مَوْلانا ... قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ .... ۳. ... فَقُلْ لَنْ تَخْرُجُوا مَعِيَ أَبَداً وَ لَنْ تُقاتِلُوا مَعِيَ عَدُوًّا إِنَّكُمْ رَضِيتُمْ بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُوا مَعَ الْخالِفِينَ. ۴. وَ أَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ ... فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ .... ۴ - هوشیاری در برابر منافقانلزوم هشيارى پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و رهبران الهی، در برابر شگردهاى منافقان: فَكَيْفَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ بِما قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ثُمَّ جاؤُكَ يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنْ أَرَدْنا إِلَّا إِحْساناً وَ تَوْفِيقاً أُولئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ ما فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ عِظْهُمْ وَ قُلْ لَهُمْ فِي أَنْفُسِهِمْ قَوْلًا بَلِيغاً. ۵ - اذن به عدم شرکت در جهادگذشت و عفو خداوند از پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نسبت به اذن دادن به منافقان، براى نرفتن به جنگ تبوک: لَوْ كانَ عَرَضاً قَرِيباً وَ سَفَراً قاصِداً لَاتَّبَعُوكَ وَ لكِنْ بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ الشُّقَّةُ ... عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ تَعْلَمَ الْكاذِبِينَ. ۵.۱ - علت اذن پیامبرروشن نشدن چهره منافقان براى پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در صورت اجازه ندادن آن حضرت به منافقان در شركت نكردن به جنگ: عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ تَعْلَمَ الْكاذِبِينَ. ۶ - ناشناخته بودن چهره منافقانناشناخته بودن چهره منافقان بر پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: وَ مِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرابِ مُنافِقُونَ وَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفاقِ لا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ .... ۶.۱ - علت ناشناخته بودن چهره منافقاندورى منافقان بادیه‌نشین از مدینه و مهارت منافقان داخل مدينه، سبب ناشناخته ماندن آنان بر پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: وَ مِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرابِ مُنافِقُونَ وَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفاقِ لا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ .... ۷ - ریشه‌کن کردن منافقانپيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله موظّف به ريشه‌كن نمودن و آواره ساختن منافقان و بیماردلان مدينه، در صورت دست برنداشتن از آزار و اذيّت زنان مسلمان: يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ذلِكَ أَدْنى أَنْ يُعْرَفْنَ فَلا يُؤْذَيْنَ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَ الْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لا يُجاوِرُونَكَ فِيها إِلَّا قَلِيلًا. ۸ - آگاهی از وجود منافقانآگاهی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و مؤمنان، از وجود منافقان، در پرتو وحی: وَ مِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرابِ مُنافِقُونَ وَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفاقِ لا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ .... ۹ - تعجب از امکانات منافقاننهى خداوند از اعجاب پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نسبت به برخوردارى منافقان از امكانات مادّى و اجتماعى: ۱. فَلا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ .... ۲. وَ لا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ أَوْلادُهُمْ .... ۱۰ - مجذوب منافقان شدنپیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در برخی موارد مجذوب منافقان می‌شدند. ۱۰.۱ - شیوایی سخن منافقانمجذوب شدن پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از شيوايى منافقان در سخن گفتن: وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يُشْهِدُ اللَّهَ عَلى ما فِي قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ. ۱۰.۲ - ظاهر فریبنده منافقانمجذوب شدن پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از ظاهر فريبنده منافقان: إِذا جاءَكَ الْمُنافِقُونَ ... وَ إِذا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسامُهُمْ .... ۱۱ - پیروی نکردن از خواسته منافقانبرحذر شدن پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از پيروى كردن از خواسته‌هاى منافقان: ۱. يا أَيُّهَا النَّبِيُّ اتَّقِ اللَّهَ وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ .... ۲. وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ .... ۱۲ - هشدار به پیامبر برای ریاکاری منافقانریا کاری و فریبکاری منافقان، مورد هشدار الهى به پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: ۱. وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يُشْهِدُ اللَّهَ عَلى ما فِي قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ. ۲. وَ إِذا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسامُهُمْ .... ۱۳ - افشای چهره منافقانپيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، مأمور افشاى چهره منافقان و اعلام عدم حضور آنان با او در هيچ نبردى، پس از جنگ تبوك: فَإِنْ رَجَعَكَ اللَّهُ إِلى طائِفَةٍ مِنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُلْ لَنْ تَخْرُجُوا مَعِيَ أَبَداً وَ لَنْ تُقاتِلُوا مَعِيَ عَدُوًّا إِنَّكُمْ رَضِيتُمْ بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُوا مَعَ الْخالِفِينَ. ۱۴ - بی‌تأثیری استغفار برای منافقانبىتأثيرى استغفار پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله براى منافقان: ۱. اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ .... ۲. سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ. ۱۵ - حذر از استغفار برای منافقانبرحذر شدن پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از دعا و استغفار براى منافقان: وَ لا تُصَلِّ عَلى أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً وَ لا تَقُمْ عَلى قَبْرِهِ إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ ماتُوا وَ هُمْ فاسِقُونَ. ۱۶ - تهدید منافقاندر برخی موارد پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله منافقان را تهدید می‌کردند. ۱۶.۱ - تهدید به عذابپيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، وظيفه‌دار تهدید منافقان به عذاب الهی: ۱. بَشِّرِ الْمُنافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذاباً أَلِيماً. ۲. يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ ... وَ الْمُنافِقِينَ ... وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ. ۱۶.۲ - تهدید به افشای اسرارپيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، موظّف به موضعگيرى در برابر منافقان و تهديد آنها به افشاى اسرارشان: يَحْذَرُ الْمُنافِقُونَ أَنْ تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِما فِي قُلُوبِهِمْ قُلِ اسْتَهْزِؤُا إِنَّ اللَّهَ مُخْرِجٌ ما تَحْذَرُونَ. ۱۷ - اختیار پیامبر در بخشش منافقاناختیار پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در بخشودن گروهى از منافقان و كيفر گروهى ديگر: لا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمانِكُمْ إِنْ نَعْفُ عَنْ طائِفَةٍ مِنْكُمْ نُعَذِّبْ طائِفَةً .... ۱۸ - نارضایتی منافقان از پیامبرنارضايتى منافقان نسبت به عملكرد پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در مورد نحوه تقسيم صدقات ميان مسلمانان: وَ لَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا ما آتاهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَيُؤْتِينَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ رَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللَّهِ راغِبُونَ. ۱۹ - موعظه منافقانپيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله موظّف به موعظه منافقان: أُولئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ ما فِي قُلُوبِهِمْ ... وَ عِظْهُمْ وَ قُلْ لَهُمْ فِي أَنْفُسِهِمْ قَوْلًا بَلِيغاً. ۲۰ - نبرد سخت با منافقاننبرد بى‌امان با منافقان و سختگيرى و ترحّم نكردن بر آنان، فرمان خدا به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: ۱. يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ .... ۲. يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ. ۲۱ - توانایی پیامبر بر شناخت منافقانپیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله توانایی بر شناخت منافقان داشتند. ۲۱.۱ - شناخت از آهنگ سخن منافقانتأكيد خداوند بر توانایی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در مورد شناخت منافقان، از آهنگ سخن‌شان: وَ لَوْ نَشاءُ لَأَرَيْناكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِيماهُمْ وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ .... ۲۱.۲ - در صورت تعلق مشیت خداوندامكان شناخت منافقان براى پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، در صورت تعلّق مشیّت خداوند به آن: وَ لَوْ نَشاءُ لَأَرَيْناكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِيماهُمْ وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ .... ۲۲ - نهی از حضور بر سر قبر منافقانممنوع شدن پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از حضور بر سر قبر منافقان: وَ لا تُصَلِّ عَلى أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً وَ لا تَقُمْ عَلى قَبْرِهِ .... ۲۳ - نماز میت بر منافقاننماز خواندن پیامبر بر جنازه منافقان دارای دو حکم بود: ۲۳.۱ - بعد از جنگ تبوکنهى شدن دائمى پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از نماز گزاردن بر جنازه منافقان و دعا كردن براى آنها، پس از جنگ تبوك: فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلافَ رَسُولِ اللَّهِ ...وَ لا تُصَلِّ عَلى أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً وَ لا تَقُمْ عَلى قَبْرِهِ .... ۲۳.۲ - قبل از جنگ تبوکممنوع نبودن پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از نماز گزاردن بر جنازه منافقان و حضور بر سر قبر آنها، تا قبل از جنگ تبوك: ... وَ قالُوا لا تَنْفِرُوا فِي الْحَرِّ ... وَ لا تُصَلِّ عَلى أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً وَ لا تَقُمْ عَلى قَبْرِهِ .... ۲۴ - عدم مسئولیت پیامبر در برابر منافقان کافرمسئوليّت نداشتن پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در برابر کفر ورزی منافقان و رويگردانى آنها از آن حضرت: مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ وَ مَنْ تَوَلَّى فَما أَرْسَلْناكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً وَ يَقُولُونَ طاعَةٌ فَإِذا بَرَزُوا مِنْ عِنْدِكَ بَيَّتَ طائِفَةٌ مِنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ .... ۲۵ - روش پیامبر در برابر آزار منافقانرفتار پیامبر در برابر آزار و اذیت‌های منافقان عبارتند از: ۲۵.۱ - توکل به خداتوکّل به خدا، رهنمود خدا به پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در برابر آزار و اذيّتهاى منافقان: يا أَيُّهَا النَّبِيُ ... وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ دَعْ أَذاهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى بِاللَّهِ وَكِيلًا. ۲۵.۲ - بیاعتناییپيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله موظّف به بى‌توجّهى كردن در مقابل آزار و اذیّتهای منافقان: يا أَيُّهَا النَّبِيُ ... وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ دَعْ أَذاهُمْ .... ۲۶ - پانویس۲۷ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۷، ص۲۶۷، برگرفته از مقاله «محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله و منافقان». رده‌های این صفحه : محمد بن عبدالله | موضوعات قرآنی منابع اين صفحه : فرهنگ قرآن
|